NHL opublikowała ostateczną listę trzech kandydatów do nagrody najlepszego obrońcy sezonu zasadniczego. Niewątpliwie, patrząc na toczące się dyskusje przez ostatnich parę miesięcy, jest to najbardziej kontrowersyjna z tegorocznych kategorii. Wąska lista nominowanych została przegłosowana przez Związek Zawodowych Redaktorów Hokejowych. Lista poprzednich zwycięzców z ostatnich lat to między innymi: dwukrotnie Erik Karlsson, Duncan Keith, P.K. Subban i Nicklas Lidstrom.
Drew Doughty (82GP-14G-37A-51P)
Bez dynamitu w ofensywie w kategoriach Erika Karlssona, lecz jeden z najlepszych obrońców „bez podziału na kategorie wagowe”. Co roku w TOP 5 patrząc na statystyki Corsi% jak i Corsi względnego wobec kolegów z drużyny. Drew zakończył sezon zasadniczy z Corsi% równym 59,5% i pozytywne Corsi Rel.% 4,4%. Bardzo dobry w uniemożliwianiu kontrolowanego wejścia w strefę ataku przez przeciwników i świetny obrońca jako „pierwsze” podanie w breakoucie do napastników. W odróżnieniu od Erika Karlssona, jeden z najlepszych obrońców w grze 1 na 1 w obronie. Z drugiej strony o wiele mniej dynamiczny i dużo gorszy w pomaganiu generowania strzałów drużyny od Szwedzkiego obrońcy.
Erik Karlsson (82GP-16G-66A-82P)
Zdarzający się raz na pokolenie obrońca, w tym roku rozegrał historyczny sezon. Uzbierał 82 punkty i zakończył sezon na piątym miejscu w ogólnej klasyfikacji strzelców NHL. W tym było 66 asyst, co było najlepszym wynikiem tego roku. Taka ofensywna produkcja nie zdarzyła się od sezonu 95/96 kiedy to Ray Bourque również miał 82 punkty a Brian Leetch uzbierał 3 oczka więcej. Było to 20 lat temu, pamiętajmy, w o wiele lepszym dla ataku okresie NHL. Grając w ogólnie przeciętnym zespole z Ottawy, Karlsson uzyskał pozytywne Corsi% 50,5% a co ważniejsze, w kategoriach względnych absolutnie zmiażdżył wszystkich przeciwników grając z Corsi Rel.% równym 7,0%. Dla porównania bez Karlssona na lodzie, Senators grają z Corsi% równym 43,6%. Na poziomie tankujących Buffalo Sabres z poprzednich paru lat. Możemy sobie wyobrazić w jakich ogromnych tarapatach byłaby drużyna z Ontario bez swojego obrońcy numer 1. To że Ottawa nie zakwalifikowała się do playoffs nie jest spowodowane grą Karlssona. Musimy o tym pamiętać, ponieważ opinia o danym zawodniku jest trudna do odłączenia od ogólnej postawy drużyny w której gra.
Brent Burns (82GP-27G-48A-75P)
Kolejne dynamo ofensywne pochodzące z linii niebieskiej. Obrońca Sharks strzelił w tym sezonie 27 goli. O 6 więcej niż drugi w tej kategorii kapitan Flames, Mark Giordano. Wybitny z perspektywy ofensywnej Burns, miał trochę gorsze wyniki w grze defensywnej. Mimo najlepszych, wśród 3 nominowanych, liczb we względnym generowaniu strzałów CorsiFor Rel. / na 60 minut na poziomie 9,11 , jego Corsi% Rel. to „tylko” 2,22% patrząc z perspektywy Doughtiego i Karlssona. Możliwe że takie problemy w defensywie biorą się z historii zawodnika. Pamiętajmy, że Brent Burns grał porcję swojej kariery na skrzydle, również z dużym powodzeniem. Lecz mimo troszkę gorszej grze w obronie, sezon Burnsa był również wyjątkowy. Miał 30 punktów w przewadze liczebnej i ogólnie 353 strzały na bramkę co było najlepszymi wynikami wśród obrońców w tym sezonie.
Oto zestawienie najważniejszych statystyk dla obrońcy w sezonie 2015/2016 wśród trójki nominowanych (statystyki tylko 5v5):
Mój typ: Erik Karlsson
Typy redakcji:
Mateusz: Erik Karlsson
Michał: Erik Karlsson
Kojot: Erik Karlsson
Karolina: Erik Karlsson
Adrian: Erik Karlsson
Łukasz: Erik Karlsson
