Nocna Zmiana: efekt kaca, matematyczne równanie, ping pongi z rozbitków

1. To był zdecydowanie najlepszy mecz Bostonu w serii i przez większą jego część (oglądałem od momentu, jak strzelili na 1:1) byli zespołem lepszym: oddawali bardzo dużo strzałów, mieli wiele groźnych okazji, ale jednak obrona i bramkarz Tampy dali radę.
   Na dobrą sprawę gdyby nie duża doza przypadku (rykoszet, który zmylił chyba wszystkich na lodzie), bramki Krejciego też by nie było i Boston w trzech ostatnich spotkaniach nie zdobyłby gola inaczej niż w przewadze. Gra 5 vs 5 była czynnikiem, który zaprowadził Tampę do finału konferencji, a jak sięgam pamięcią to w serii z 2018 sprawa wyglądała identycznie.
   Gratulacje dla drużyny. Hedman, Palat, Point i (od 3 spotkania) Wasiliewskij wygrali tę serię dla zespołu z Florydy.
   Finał? Myślę, że Islanders nie zmarnują prowadzenia. Kroi się rywalizacja podobna o tej z CBJ (będą szachy).

2. Skoro padły pod toporem Tampy takie tuzy jak Niedźwiadki, chciałoby się rzec: jeżeli nie teraz to kiedy? Szczególnie, że w sumie wszyscy pozostali giganci polegli już wcześniej. Lepszej szansy w tym składzie Tampa już nie będzie mieć, choć oczywiście wiadomo: dopóki krążek w grze…

   • Jest duża szansa na finał, prawda. Ale potencjalny finał z ,,Lasami” albo z Dallas może być bardzo trudno wygrać. A po drodze tam będą prawdopodobnie Islanders, z którymi Tampie nigdy szczególnie nie szło.
     Na szczęście PO różnią się od sezonu regularnego i tu wszystko może się zdarzyć.

     • Pewnie, że szampany należy trzymać dalej w lodówce, bo do puchary daleka droga. Po prostu Boston chyba potencjalnie jest (była) najsilniejszą drużyną z wszystkich. Mam też nadzieje, że zaprawienie w bojach PO będzie dodatkową przewagą Tampy. Zresztą oczekuję od nich solidnej rekompensaty za zeszłoroczny kac, meeega kac 😉

Comments are closed.