Analiza. Dziki Milioner. Nowy kontrakt Kiriłła Kaprizowa

1. Zabrzmi to może dziwnie, ale to była niezwykła walka o byt praktycznie kompletnego i świadomego swoich umiejętności zawodnika (rookie to on jest na wyrost) – z wynikiem, szczerze mówiąc niepewnym.
   Po pierwsze – menedżerowie Wilds powinni mieć świadomość, że za mniejsze pieniądze znaleźliby kogoś – może nieco słabszego, ale do „wychowania i oszlifowania” – gdyby Kaprizow zrezygnował i wrócił do KHL, byłoby smutno. Ale lukę ostatecznie dałoby się załatać.
   Po drugie – Kiryłłowi nie opłacałoby się absolutnie wracać. W Rosji osiągnął wszystko – co dalej? Kolejne mistrzostwo z CSKA Moskwa? Nuda.. tam od lat liczą się albo Moskwa, albo Kazań (czyli gra kasa albo kluby resortowe – Dinamo, CSKA, Spartak – chyba, ze gra Putin z NocnąLigą Hokejową, to bije wszystkich) a reszta zdobywców Pucharu Gagarina to wypadki przy pracy.. Czyli stagnacja. A dla tak ambitnego zawodnika to nie życie..
   Aż dziw bierze, że zdołał tyle ugrać. Po którejś stronie śmierdzi na kilometr desperacją. Nie wiem, po której bardziej.

2. Powtórzę to, co starałem się zasygnalizować w tekście. Układ w tych negocjacjach był prosty – Kaprizow bez Guerina poradziłby sobie, Guerin bez Kaprizowa byłby w czarnej d***. Przebieg i finał rozmów nie zaskakuje ani trochę.

   • .. czasowo – ale jednak Wilds znaleźliby sobie kogoś (a w ligach US/Can jest kogo wybierać), a Kaprizow trwałby w stagnacji w KHL. A tu kolejny rok ucieka – zawodowo i finansowo ani w przód ani w tył (a powiedziałbym nawet, że wstecz, bo wyrasta umiejętnościami poza KHL). Tak więc, to Kaprizow zagrał operowo nie mając teoretycznie szans na polepszenie swojego losu.
     Ale urwał swoje. Jednak. Dlatego mnie zaskakuje. I dlatego śmierdzi mi jakąś koszmarna desperacją: to w negocjacjach Wilds byli na lepszej pozycji do dyktowania warunków (takich Kaprizowów dałoby się wyłuskać w przypadku porażki negocjacyjnej), natomiast Gdyby Kaprizow wrócił do KHL, to stanąłby w miejscu.

   • proponuję zrobić SWOT – wtedy wyjdzie, jak dziwny jest wynik negocjacji

3. Tylko należy pamiętać, że dla Guerina odpuszczenie Kaprizowa byłoby niezwykle trudne do obronienia nie tylko przed sympatykami Wild, ale i właścicielami klubu. W pełni hokejowo ukształtowany chłopak, który wchodzi do NHL jak po swoje, robi grę drużynie, przyczynia się do postawy, o której niewielu nawet w Minnesocie być może marzyło, pozwala toczyć batalię z faworyzowanymi ekipami z Colorado i Las Vegas przez niemal cały sezon, a i w play-offach. I nagle Guerin, który nie ma w składzie zbyt wielu gwiazd „na już”, wychodzi i mówi ludziom, że nam się nie opłaca walczyć o Kaprizowa? Nie widzę tego.

   Wielokrotnie powtarzaliśmy przy różnych okazjach (teksty czy podcasty), że wiara w to, iż menedżerowie NHL myślą o tym, co będzie po nich, jest naiwnością. Niemal wszyscy robią to, co zapewni im byt i wynagrodzenia w najbliższej perspektywie. Dalej? Choćby i potop. Stąd takie ruchy jak ten z dziewięciomilionową umową dla gracza, który na lodowiskach NHL pojawił się dokładnie 62 razy. Z drugiej strony, czy aby na pewno hokejowy świat roi się od Kaprizowopodobnych postaci, których jest na pęczki tam i ówdzie? Mam wrażenie, że niekoniecznie.

   • Właśnie: gwiazda na „już” – jak wspomniałem, rookie to on zdecydowanie nie jest – może w kategorii pierwszego roku w lidze. To w pełni ukształtowany, utytułowany i świadomy swoich umiejętności zawodnik. Stąd ten rozrzut i wysuwający się na pierwszy plan niesmak: „niby nowy, ale już wymaga”. I ze swoimi umiejętnościami ma prawo wymagać..
     I racja z tą krótkowzrocznością i dojutrkowością menedżerów.. Tylko ja bym po chińsku przeczekał, dał chłopakowi rok w Rosji, to na pewno spuściłby z tonu. Fakt, że fani wylaliby tony gówna, ale w perspektywie długoterminowej wszystkim wyszłoby to na dobre. Samym Kaprizowem Wilds Pucharu Stanleya nie uniosą.

4. A po roku bez Kaprizowa w składzie Wild Guerin siedziałby już sobie nad brzegiem Atlantyku w rodzinnym Massachusetts, ciesząc się wolnymi dniami i tygodniami po tym, jak straciłby robotę menedżera w Minnesocie. Na razie dla mnie sytuacja pozostaje klarowna – to Guerin potrzebował jak powietrza do życia Kaprizowa, a nie odwrotnie 🙂

   • Dokładnie. Kaprizow jest Wild bardzo potrzebny, bo przepraszam, ale kto inny miałby tam robić grę? Poprzednicy Guerina (choć umówmy się, że głównie Chuck Fletcher) zbudowali ligowego średniaka z dobrą defensywą i przeciętnym atakiem, bez wielkich strzelców czy kreatorów gry. Umówmy się, że wizja zespołu, któremu puchar mieli wygrać Suter, Parise i Koivu spaliła na panewce (tak na marginesie: podobna wizja rozlatuje się teraz w Nashville, tylko tam ten proces potrwa długo i będzie bolesny).
     A teraz Wild dostali gościa, który wzniósł tę ekipę na inny, lepszy poziom. Przepłacony? Można się kłócić. Moim zdaniem, Kirył ma bardziej widoki na pójście drogą Kuczerowa czy Dacjuka, niż Szipaczjowa albo Clarcksona.

5. Dobra, chłopaki. Przyszłość pokaże.Chcialbym się pomylić co do sensowności tak wysokiego kontraktu, bo na jego grę patrzy się z przyjemnościa. Dobrze zachować sobie takie komentarze.

Comments are closed.