Analiza: wystawiamy oceny za offseason w Dywizji Central

1. Dobry.

   Cytując Marka Kondrata z filmu „Zawrócony” – jest gorzej niż myślałem.
   Obecny skład Winnipeg gwarantuje tylko jedno czyli brak awansu do fazy playoff.
   To jest tragiczne, że piszę o tym w tak pesymistycznym tonie lecz fakty są bezlitosne.

   Zacznę od forwardów:

   Connor – Scheifele – Wheeler : obiektywnie jest to jedna z najsilniejszych trójek w NHL, ale ale : Connor nie parafował nowej umowy. Jeśli tak się nie stanie, będzie źle.
   Ehlers – Little? – Laine : najsłabsze ogniwo tej formacji to Bryan Little, ale od biedy może grać na środku. Casus tej trójki zgoła identyczny co tej z Connorem, a więc brak podpisu Patrika Laine. W tekście o Laine pozwoliłem sobie na komentarz odnośnie samego zainteresowanego i tego, co się wokół niego dzieje i dziać może, ergo – powtarzać się nie będę. Laine nie podpisze tak jak Connor – będzie tankowanie.
   Copp – Lowry – Roslovic : trzech środkowych, których można zestawić koło siebie. Nie wygląda to fatalnie, ale nie ma powodu do przesadnego optymizmu.
   Perreault – Letestu? – Vesalainen? : Letestu ujdzie, Vesalainen to melodia przyszłości lecz inwestycja w młodzież powinna się opłacić, Perreault – bez komentarza.

   Obrona:
   Morrissey – Byfuglien : mocna dwójka, jedna z lepszych w lidze.
   Kulikow – Niku : w młodzieńcu z Finlandii drzemie olbrzymi potencjał. Czy rozwinie się u boku bardziej doświadczonego lecz mimo wszystko słabszego Kulikowa? Mam wątpliwości.
   I na tym koniec. Beaulieu, Bitetto, Pionk : to są nazwiska na ligę AHL, nie wymaga to szerszych wyjaśnień.

   Bramka:

   Hellebuyck – cofnął się w rozwoju, przez niego przegrali kilkanaście spotkań w regular season, a seria z Blues to był obraz nędzy i rozpaczy. Był w odwodzie Brossoit – dlaczego mimo widocznej fatalnej dyspozycji Hellebuycka nie pojawił się na lodzie ani razu? Może dlatego, że trzeba wierzyć w swoją pierwszą opcję ( he, he). Uwierzył – wiadomo kto i jakim rezultatem się to skończyło.
   Brossoit – moim zdaniem niedoceniany, ustawicznie pomijany solidny bramkarz. I to się nie zmieni, dopóki odpowiedzialnym za trenerkę będzie Dyzma.
   Comrie – AHL.

   I nadejszła chwila na którą wszyscy czekali – Paul Maurice. Do wyrzucenia na zbity pysk. Swoje poglądy na jego temat przedstawiałem wielokrotnie, Redakcja i może nie tylko wiedzą co mam na myśli.

   Panie Cheveldayoff : liczę na to, że w tym szaleństwie, które Pan wyprawia jest metoda.

   Należy się zgodzić z Redaktorem Kowalem i jego oceną okresu międzysezonowego i jak sądzę jest to ocena mierna. Tanev, Trouba, Chiarot, Myers poszli w siną dal, niemniej jednak nie ma sensu porównywać ich z tymi, którzy obecnie zajmują miejsce w defensywie Jets bo byłoby to uwłaczające (z wyjątkiem Byfugliena, Morrisseya i Niku). Racja, salary przeczyszczone, trochę szekli jest ale na dziś brak efektów i zdecydowanych działań. A przypominam, październik za pasem i na dzień dobry seria czterech wyjazdów. A do tego co lepsi wolni agenci znaleźli już swoje nowe miejsca pracy.

   Podsumowując : bezwzględną koniecznością jest osiągnięcie porozumienia z Connorem i Laine, wyhaczeniem dwóch? przyzwoitych obrońców i tyluż napastników.A, i najważniejsze – współpraca z nowym trenerem, hamulcowy Dyzma WON!

   Obstawiam taką kolejność na Zachodzie : San Jose, Vegas, Nashville, Calgary, St. Louis, Colorado, Dallas. Zostaje jedno miejsce, a jest czterech do brydża : Arizona, Winnipeg, Edmonton?, Minnesota?.
   I co? Ewentualny awans po mordędze i baty czwórasiem od San Jose. Lub ugrzęźnięcie w pierwszej trójce od końca, jeśli negatywne scenariusze staną się faktami. Mam nadzieję się mylić ale być może ten sezon jest tak zaplanowany.

   Przykro o tym mówić no i słuchać przykro, ale niestety nie mam powodów do radości. Chociaż może szyte jest coś grubego, co wprawi w osłupienie ligę i sam Winnipeg i mam na myśli tylko i wyłącznie pozytywne znaczenie.

   Tyle co i na przedzie.

2. Właśnie obejrzałem powtórkę (większy skrót) CHI vs DET w PO 2013 i gola Seabrooka w OT.
   Brent po prostu ma prawo być w miejscu gdzie się znajduje, zapracował na to : ))
   Mówiąc już poważnie to Brent w moim odczuciu wcale nie był gorszy w zeszłym sezonie o Keitha i jeśli krytykujemy Seabrooka to na liście 10 najbardziej daremnych kontraktów (artykuł sprzed ok. 10 dni) powinniśmy umieścić też Duncana (tańszy ok. 1 mln). Jednak według mnie największymi łajzami z odrębną kategorią na tej liście która uwłacza pozostałym są Ladd i Lucic.
   Seabrook ugrzązł w treningowym marazmie i mentalnym gównie (artykuł sprzed paru dni), gorszy już nie będzie, zwłaszcza że nowe metody Collitona na niektórych działają i już uzdrowiły przednie formacje: Kane i Toews z życiówkami w RS, więc teraz czas na reanimację obrony, obrony która większej nędzy nie widziała od czasów Aucoina i Vanderrmeera. Zatem każdy ruch Bowmana i tak będzie wzmocnieniem (Maninnga pomijam).
   Czy jest to dreptanie w miejscu pokaże sezon, choć mi się wydaje że powinno być lepiej.
   Wracając do kolejnego artykułu sprzed ok. 2-3 tygodni o gorących stołkach trenerskich nie wspomnieliście o coachu Blackhawks, właśnie na nim będzie ciążyć duża presja jako zbawcy w Wietrznym mieście. Zatem i jego umieściłbym na tej liście, brak powodzenia w tym sezonie przy rewolucyjnych metodach treningowych i dużych oczekiwaniach może skutkować „spaleniem” gościa.
   Howgh

Comments are closed.