Pięciu najsłabszych finalistów w historii Pucharu Stanleya

1. Brakuje mi tutaj jakiegoś konkretnego kryterium słabości drużyn. Ponadto sensacyjny wcale nie równa się słaby. Podsumowując: nie podoba mi się ta lista!

   Zatem do rzeczy:

   1. Minnesota w 1991 roku
   Owszem, w sezonie było słabo. Ale w drodze do finału poległy dwie najlepsze drużyny sezonu regularnego i obrońca tytułu. Co jak co, ale przypadkiem takiej ścieżki zdrowia nie da się przejść. A i w finale było bardzo równo w pięciu meczach. Dopiero w szóstym ostro w ryj. Dlatego nie używałbym tego meczu jako jednego z głównych argumentów, tym bardziej, że obaj bramkarze North Stars wpuszczali wszystko jak leci – John Casey po wycofaniu z bramki po wpuszczeniu trzech prostych strzałów wrócił do niej przy stanie 0:6, bo zmiennik był jeszcze gorszy. Zadziwiające, że wszyscy pamiętają 0:8, a nikt nie pamięta co było wcześniej.

   2. Vancouver Canucks w 1982 roku.
   Nie wiem, nie znam się.

   3. Buffalo Sabres w 1999 roku
   Jestem w stanie się zgodzić. Co prawda Buffalo to nie był jednorazowy wystrzał, drużyna nie pojawiła się w play-offs znikąd. Rok wcześniej był finał konferencji, przedtem półfinał. Ale siódme miejsce w konferencji i niespotykana autostrada do finału podważają siłę Sabres. Co prawda w pierwszej rundzie Szable pokonały drugą w konferencji Ottawę, ale Senators wtedy dostawali w cymbał od każdego w pierwszej rundzie.

   4. Philadelphia Flyers w 2010 roku
   Strzał kulą w płot. Flyers to była na papierze silna ekipa. Analitycy stawiali ich wśród faworytów wschodu. Zastanawiano się czy Ray Emery wygra 40 meczy w sezonie. Stevens nie dał rady więc zmieniono sternika. Zanim Laviolette poukładał klocki po swojemu, trochę czasu minęło. Stąd niska pozycja w tabeli. Potem szli jak burza grając bez bramkarza. Fantastyczne były finały z dynastią Blackhawks. Gdyby w Philadeplhii między słupkami stał ktoś, kto był chociaż przeciętną ligową, byłby puchar dla Lotników. Potwierdzeniem siły Flyers było drugie miejsce na wschodzie rok później. Należy także pamiętać, że sezon wcześniej i później drużyna z Philadelphii odpadała w play-offs z późniejszymi mistrzami.

   5. St. Louis Blues pod koniec lat sześćdziesiątych.
   Pełna zgoda! To była tragedia. Chronieni systemem jak Japonia w Grupie A na mistrzostwach świata.

   Zamiast North Stars i Flyers rozważał:
   – Edmonton Oilers 2006: najniższe rozstawienie i po pokonaniu Detroit autostrada do finału (rywalizacja z drużynami nr 5 i 6 w konferencji);
   – Anaheim Ducks 2003: niskie rozstawienie, 12 meczy wygranych tylko jedną bramką, drużyna ciagnięta za uszy tylko przez bramkarza – MVP playoffs(!) pomimo porażki;
   – Carolina Hurricanes 2002: wysokie rozstawienie wynikało tylko z faktu, że w konferecji byli wtedy sami kelnerzy. Gdyby nie to, byłoby miejsce nr 7. No i oczywiście autostrada do finału, w którym Hurricanes nie istnieli. To główny kandydat na tę listę.
   – Washington Capitals 1998: przecietna drużyna, której szczęśliwym zrządzeniem losu trafiła się droga usłana różami do finału, w którym szybko, łatwo polegli 0:4;
   Zastanawiałem się jeszcze nad Chicago z 1992 roku i Florydą z 1996. Czasów sprzed 1991 roku nie pamiętam.

   Podsumowując. Wywaliłbym koniecznie z listy definitywnie Philadelphię 2010 i zamienil ją na Carolinę 2002. Pozabyłbym się także Minnesoty 1991, bo w play-offs zwyciężali najlepszych (acz przyjmuję argument, że w sezonie więcej meczy przegrali niż wygrali) i zastąpił Waszyngtonem 1998.

2. Ja już nie wiem co musiałoby się stać, abyście pochwalili Buffalo…
   Nawet grając jeden z najlepszych „hokejów” w swojej historii całej organizacji ciągle czyta się u was jaki to był fart, anty-hokej, nie da się tego oglądać… 🙂
   Chłopaki mieli złotą epokę z takimi zawodnikami jak Hasek, Zhitnik, Wooley, Peca, Satan, Audette, Barnes i to właśnie dzięki temu zespołowi zakochałem się w tym teamie do dnia dzisiejszego (ostatnio bez wzajemności:P) bo grali typowo męski hokej… To że oni tego finału wówczas nie wygrali to był skandal, ok – to wiemy, ale docenić powinniście fakt że była to ekipa godna naprawdę kilku miłych słów 😀
   pozdro

   • Tomasz dziś w audycji pochwalimy 🙂
     A tak poważnie (bo audycja będzie o dywizji Pacific), myślę że doczekasz się takich czasów/tekstów.
     Co do tej drużyny tu opisanej, taka konwencja tekstu przyjęta, Sabres wtedy mocni ale w tym konkretnym roczniku w finale wyraźnie słabsi. Ciesze się że jesteś z nami na portalu 🙂

3. Nie mogę się z Tobą zgodzić, ale szanuję Twój punkt widzenia 🙂

4. Do wypowiedzi Kapitana BG odnośnie Flyers z 2010 roku dodam że to przecież Lotnicy napisali kawał historii w drugiej rundzie PO, eliminując Bruins choć dostawali już bęcki 0-3 ……….
   To nie był słaby finalista, zresztą większość speców stawiała na Lotników kosztem Blackhawks w tym finale.
   A co do bramkarza Flyers to pełna zgoda.

Comments are closed.