Prawie zapomnieliśmy, że istniejecie – podsumowanie sezonu – Florida Panthers

Cykl artykułów o zespołach, których już blisko dwa miesiące nie widzieliście w lodowiskowych zmaganiach i nie zobaczycie aż do preseason we wrześniu. Mowa o 15. klubach, które nie wywalczyły udziału w play-offach, co jak sami przyznacie sprawiło, że o części z nich można było w tym czasie trochę zapomnieć.

My odświeżymy wam pamięć! Przygotowaliśmy dla każdej z ekip solidne podsumowanie sezonu z grafikami, podziałami na miesiące, oceną działań i krótkim zarysem tego co może czekać daną organizację w najbliższej przyszłości. Przechodzimy od najlepszych, do najgorszych bilansów sezonu zasadniczego, dziś Florida Panthers! Autorem całej serii tekstów jest współpracownik portalu Marcin Wójcik.

1. OCZEKIWANIA PRZED SEZONEM

Cofnijmy się aż o 2 lata wstecz – Panthers wygrywali wtedy sensacyjnie swoją dywizję a rok później zabrakło im aż 14 pkt do awansu do play-off. To dużo więc aby myśleć o poprawie tego wyniku należało się latem 2017 r. po prostu zbroić. Tymczasem odnosiłem wrażenie, że ich GM działa wręcz z jakimś nałożonym kagańcem, bo zespół nie tylko zaniechał wzmocnień ale postanowił zejść z wielu kontraktów. Dawało to co prawda oszczędności ale obniżało wartość sportową drużyny. Floryda okazała się jednym z największych przegranych expansion draft bo zgodziła się oddać do VGK Jonathana Marchessault, który będąc na 1,0 mln $ kontrakcie zdobył dla nich 30 bramek. Niebywałe, ale nie można też zapomnieć o jeszcze jednym elemencie tej układanki – VGK zgodzili się przyjąć pod swoje skrzydła Reilly Smitha. Dodajcie do tego oddanie do EDM Jussi Jokinena oraz brak woli podpisania na kolejny rok Jaromira Jagra – wyjdzie z tego naprawdę solidne oskubanie się ze skrzydłowych. W zespole nie było też śladu po Thomasie Vanku – po tym jak oddano za niego picki na trade deadline 2017 nie przedłużono z nim umowy. Powstałe luki postanowiono uzupełnić Radimem Vrbatą oraz najlepiej punktującym sezonu 16/17 w lidze Fińskiej – Henrikiem Haapalą. Na tym nie koniec posiłków z Europy – kluczowe miało być podpisanie Evgeny Dadonova, który grał już w latach 2009-2012 dla Panthers a wracał ze statusem gwiazdy w KHL. Klub postanowił też na nowo obsadzić rolę trenera – funkcję tą powierzono Bobowi Boughnerowi. To były asystent trenera w SJS, facet który w przeszłości wygrywał również Memorial Cup na poziomie juniorskim. Muszę przyznać, że dostał nie lada zadanie – poprawę wyników i awans do play-off w sytuacji osłabienia kardy.

2. PAŹDZIERNIK

Start w wykonaniu FLA możemy określić jako dość wolny. Wyróżnia się pierwsza i druga linia ataku, niżej są już trochę problemy. C#1 jest oczywiście Barkov a na skrzydłach grają z nim Huberdeau i Dadonov. Niżej centruje podobnie jak w ubiegłym sezonie Trocheck (chyba jeden z najbardziej niedocenianych centrów w lidze). Pozytywie zaskakuje Vrbata, nie było to takie oczywiste bo w jego wysoką formę naprawdę wątpiłem. Kolejnym pozytywnym zaskoczeniem jest Connor Brickley (7P w pierwszych 8 meczach). Zespół trafi trochę dużo bramek choć obrona gra w dość stabilnym ustawieniu: Yandle – Ekblad, Matheson – Pysyk, McCoshen – Petrovic. W zespole debiutuje Owen Tippett ale organizacja nie decyduje się na spalenie pierwszego roku jego kontraktu (w 6GP strzela 1G). Piękną historię napisał weteran w bramce Panthers, Robert Luongo przesunął się na czwarte miejsce w historii całej NHL pod względem liczby wygranych spotkań (wyżej od niego są już tylko takie legendy jak Brodeur, Roy i Belfour)

3. LISTOPAD

Kolejny fragment rywalizacji to słabsza forma zespołu. Gorszy okres miał Barkov oraz Dadonov a ponieważ w bottom-lines nie zmienia się za wiele w stosunku do października to od razu przekłada się to na wyniki. Na C#3 pojawia się Bjugstad ale ten eksperyment się nie sprawdza (wraca on później ponownie na skrzydło). W ustawieniu obrony bez zmian. Fani dowiadują się o nowym kontrakcie dla Mathesona (4,85 mln $ na 6 lat). Sprawy komplikują się jeszcze bardziej kiedy zespół musi radzić sobie bez Luongo oraz Dadonova (ten pojawić ma się dopiero po nowym roku). Dostający swoją szansę James Reimer broni naprawdę słabo. Na liście odrzutków umieszczony zostaje Antti Niemi (podebrany przez MTL). Do top-line wskakuje młody Denis Malgin. Mimo, że dywizyjni rywale mają również liczne kłopoty to Panthers są na miejscu poza play-off. Zespół nie potrafi zbudować jakiejś dłuższej serii zwycięstw.

4. GRUDZIEŃ

Choć to ciut lepszy okres ale i tak nie przynosi on przełomu. Ostatni okres roku 2017 to podobnie jak wcześniej szarpana gra i kłopoty z zapełnieniem hali. Drużyna wciąż nie może złapać odpowiedniego rytmu. Bardzo duże wsparcie daje jednak drużynie ten, który do tej pory nie miał udanego sezonu – James Reimer przegrywa tylko trzy razy w regulaminowym czasie gry na 12 startów. Nic więc dziwnego, że jego statystyki szybują do .932 % obron oraz 2,35 wpuszczonych średnio bramek. Trafną decyzją jest umieszczenie na prawym skrzydle top-line Bjugstada. Po kontuzji wraca Dadonov i ląduje w drugiej linii gdzie tworzy naprawdę ciekawą mieszankę wspólnie z Trocheckiem. W defensywie bez zmian – trener twardo wyznaczył granice bo top-4 Panthers wygląda niezmiennie: Yandle – Ekblad, Matheson – Pysyk.

5. STYCZEŃ

__________________________________

Aby czytać dalej

Wybierz jedną z opcji abonamentu i ciesz się nieograniczonym dostępem do serwisu. NHL w PL to miejsce naszej pracy. Traktuj nas jak gazetę lub magazyn. Dziennik lub miesięcznik, przy tworzeniu którego działa wiele osób za określone wynagrodzenie. 10 złotych za miesięcznik złożony z 100 stron (średnia ilość artykułów w portalu) to uczciwa cena.

Możesz nam zaufać! Współpracujemy z uznanymi na polskim rynku markami jak TVP, czy wydawnictwo SQN, a o naszej rzetelności i bezpieczeństwie całego procesu świadczą już setki sprzedanych przez nas abonamentów. Płatność jest prosta i intuicyjna ale w razie wątpliwości w FAQ zobaczysz jak wygląda proces zakupu. Zapraszamy do działu z darmowymi artykułami gdzie będziesz mógł przekonać się, że naprawdę warto w nas zainwestować.