Dyskusje: co by było gdyby nadchodziła „ekspansja wszech czasów NHL” #3

1. Jeśli chodzi o mnie i Canucks to wyglądało by to następująco

   F: Henrik Sedin, Daniel Sedin, Markus Naslund, Pawel Bure, Trevor Linden, Stan Smyl, Todd Bertuzzi
   D: Mattias Ohlund, Ed Jovanovski, Sami Salo
   G: Roberto Luongo

   • Nie ukrywam, że Bertuzzi przepadł dla mnie po wiadomym incydencie z Moore’m, facet ma ode mnie permanentną czerwoną kartkę i zakaz wjazdu gdziekolwiek. Choć umiejętności czysto sportowych trudno mu odmówić. O Salo faktycznie wypadało przynajmniej „honorowo wspomnieć”. Jovocopa miał Kamil, ja z sentymentem wracam do ekipy z lat 08-11, stąd Edler i Bieksa.

   • O Bertuzzim wspomniałem, ale podobnie jak Adrian mam mieszane uczucia co do niego. O Salo też myślałem, ale nie potrafiłem odrzucić ani Jovanovskiego, ani Ohlunda, a chciałem znaleźć miejsce dla Snepstsa, bo takie rozmowy o listach wszech czasów to doskonała okazja, by przypomnieć o wielkich postaciach z poszczególnych klubów sprzed lat. Teraz możemy o nich już nie pamiętać, a część z nas być może nawet nie znać tych nazwisk, a dla klubu czy nawet historii ligi mogą to być gracze wyjątkowi 🙂

2. Fuhr w Edmonton?? Ranford byl lepszy. Fuhr mial to szczescie, ze nawet jak wpuscil 5, to i tak Gretzky nastrzelal 7. Ranford zdobyl puchar bez The Great One na pokladzie. Nie sadze, zeby jego poprzednik byl do tego zdolny.

   Czemu nie ma Bretta Hulla w Calgary?

   • Krzywdząca opinia dla Fuhra, ale zacznijmy od tego, że ani jeden ani drugi to nie był „top topów”, a raczej produkt dobrego teamu w polu. Statystycznie praktycznie się nie różnią, wziąłem Fuhra ze względu na ilość Pucharów. Jeden z tych przypadków (jak też omówiona np. omówiona w poprzednim przypadku Philadelphia) gdzie mieliśmy dwóch równorzędnych ludzi – rzut monetą zadecydował 😉

     Brett Hull na liście najlepszych graczy Flames? A z jakiej przyczyny? Zagrał tam niespełna jeden sezon… Był na liście chronionych przez St. Louis u nas obu (ponad 700 GP). Taką przyjęliśmy zasadę, że umieszczamy zawodnika w teamie, dla którego zagrał najwięcej razy lub z którym jest najbardziej kojarzony.

     • A to spoko 🙂 Mea culpa

   • Ze sporym opóźnieniem, ale słowo ode mnie. O Hullu napisał już Adrian – zaczynał w Calgary, ale tak naprawdę sportowo na poziomie NHL to „produkt” Blues i niezmiennie z tym klubem się kojarzy, stąd wykorzystaliśmy możliwość zatrzymania go dla Nutek w poprzednim odcinku. Bardziej od Flames już nawet nadawałby się do Stars czy Red Wings (w obu klubach z Pucharem Stanleya). Inna sprawa, że zabawa w „zastrzeżoną listę wszech czasów” to tylko zabawa, która może budzić wątpliwości co do wyborów i chwała Wam słuchaczom, że się nimi dzielicie 🙂

     Co do Fuhra – Adrian wspomniał, że sportowo to porównywalne postaci z Ranfordem. Ja gotów jestem przychylić się do opinii, że Bill uchodził za minimalnie lepszego golkipera, ale Grant był wielką osobowością nie tylko na lodzie, ale i poza nim. Wspomniałem o tym w trakcie audycji, powtórzę i teraz. Rola Fuhra w Edmonton nie kończyła się na bronieniu dostępu do bramki – wspominają o tym niemal wszyscy i nic dziwnego, że do dziś jest bardzo lubiany nie tylko w Albercie. Przykład hokeisty, który karierę sportową dzielił z pracą na rzecz swojej społeczności. O takich przypadkach też trzeba wspominać i o nich pamiętać 🙂

Comments are closed.