Nocna Zmiana: Horvacka rodzina, uczciwy Austriak, #johnnyforNorris

1. No panie Michale ani akapitu o Dzikich?!? Bardzo ladne zwycięstwo, olbrzymi fikolek Dubnyka, pieknie zatrzymany najlepszy power play w lidze. Do tego super mecz Erica Staala. I mega powrót po kontuzji Zuccarello, robil dokładnie to co od niego oczekiwalem i to po co zostal sciagniety do Wild, fajne strzaly, duzo ruchu i Genialne podania, nadchodza lepsze dni(mam nadzieję) wciaz bardzo fajnie prezentuje sie Hunt i Mayhew. We Born to be WILD ???

   • Nie zdążyłem praktycznie nic zobaczyć z tego meczu 🙁 A nie będę ściemy walił na podstawie 3-minutowego skrótu. Sorry 🙂 W opracowaniu jest jeden tekst o Wild większy więc to jakoś mam nadzieje wynagrodzi kibicom ten mały brak dzisiejszej Nocnej Zmiany.

   • Zapomniałeś dodać Souc-ego, myślę że też dobry mecz zagrał. Ogólnie tak jak wyżej dobry mecz Wild, jeszcze Zucker mógłby dorzucić trochę skuteczności. Czekam na zapowiedziany tekst 🙂

2. Brawo czekam ?

3. Napiszcie, jeśli to dobry pomysł, coś o trenerach, którzy sparzyli się strasznie przy pierwszym podejściu do NHL, a przy kolejnym dają radę albo i lepiej. Tak mi się skojarzyło po wyczynach Eakinsa czy Cassidy’ego.

4. Coffey, Macinnis i Leetch – jeśli się nie mylę to nie tylko ten pierwszy zrobił wyczyn podobny do Johna Carlsona (?)

   • Podobny to niejasne określenie.

     Wymienieni przez Ciebie ludzie jako obrońcy zdobyli 20 punktów w październiku.

     Ja wyraźnie napisałem, że Carlson ustępuje tylko Coffeyowi pod względem szybkości dojścia do 20 pkt (11GP, a ten drugi 10GP).

     • Tą statystykę miałem na myśli 😉

5. Dobry.
   Myślę, że po ostatnim meczu całą formację obronną powinna spotkać potężna kara finansowa.
   Pozwolili na oddanie 42, 43 strzałów, a połowa z nich została zanotowana w pierwszej tercji – to jest poniżej wszelkiej krytyki.
   Ponadto po raz kolejny stracony gol w osłabieniu.
   Nie wiem co dzieje się z Morrissey`em : gra po prostu tragicznie – może decyduje brak pewnego, opanowanego partnera po prawej stronie, jakim był mimo wszystko Byfuglien.
   Na razie wygląda to bardzo źle.
   To samo tyczy się Heinoli : wiem, że to jest bardzo młody zawodnik, ale to są mecze o punkty a nie sparingi i jeśli nie nastąpi poprawa trzeba będzie sobie podziękować na jakiś czas, niestety.
   Reszta defensorów : popiół na łeb i gryźć lód w następnym spotkaniu, niezwykle prestiżowym.

   Z całego rosteru Jets najjaśniejszą postacią był Connor Hellebuyck. Tak jak w meczu z Islanders, gdyby nie jego znakomita postawa skończyłoby się dwucyfrówką. Przez 60 minut gasił pożary, które sprokurowali koledzy – obronić 38 uderzeń, których blisko połowa w 80% pachniała bramką – wyrażam uznanie.

   Formacje ataku nie zdały egzaminu, ale nie zawiedli Connor oraz Ehlers – chwali się.
   Natomiast od kilku spotkań zupełnie niewidoczna jest trójka : Laine, Scheifele, Wheeler.
   Myślę, że tacy zawodnicy powinni dawać swojej drużynie dużo, dużo więcej.

   W niedzielną noc klasyka gatunku : Flames vs Jets, Red vs Blue. Przypuszczam, że na ten mecz oczekuje cała Kanada. Nieważne, że to trzecia rano – to po prostu trzeba zobaczyć. Niech wygra lepszy lecz większe szanse daję Flames – bardziej poukładana obrona i pewniejsi bramkarze.
   Jestem całym sercem za Jets ale obiektywnie Calgary są w lepszej sytuacji.
   Niemniej jednak zwycięstwo Winnipeg w takim spotkaniu jest realne, jeśli Panowie Laine, Scheifele przypomną sobie jak zdobywać bramki, Pan Wheeler przypomni sobie jak podawać a bramkarz(e) będą bronić na swoim poziomie.
   Jakby nie było, punkty zostaną w Kanadzie.
   Starczy.

Comments are closed.